بررسی حساسیت و ویژگی نشان گرهای تومور آنزیم تلومراز، هورمون پاراتیروئید، آنتی ژن کارسینوژن جنینی (CEA) و Cyfra 21-1 در تشخیص سرطان ریه

سابقه و هدف: یافتن نشان­گرهای مناسب بدخیمی­ها با حساسیت و ویژگی بالا روش مناسبی برای تشخیص زودتر، پاسخ به درمان و پیگیری بعد از درمان سرطان­ها است. این مطالعه با هدف مقایسه­ی حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی و کارایی آنزیم تلومراز با نشان­گرهای آنتی­ژن کارسینوژن جنینی ( CEA )، CYFRA 21-1 و هورمون پاراتیروئید در تشخیص بیماری سرطان روی مبتلایان به سرطان ریه و بیماری­های غیرتوموری ریوی مراجعه­کننده به مرکز تحقیقات بیماری­های ریوی دانشگاه علوم پزشکی تبریز طی سال­های 85-1383 صورت گرفت. مواد و روش­ها: این مطالعه با طراحی ارزش تشخیصی روی 50 فرد مبتلا به سرطان ریه و 20 بیمار مبتلا به بیماری­های غیرتوموری ریوی صورت گرفت . میزان فعالیت تلومراز با روش PCR-ELISA در نمونه ­ های بیوپسی و سطوح سرمی هورمون پاراتیروئید ، آنتی ­ ژن سرطان­زای جنینی ( CEA ) و Cyfra 21-1 به روش الیزا اندازه ­ گیری شد. سپس حساسیت، ویژگی و بقیه­ی شاخص­های ارزش تشخیصی محاسبه شد. از آزمون t مستقل و آزمون من­ویتنی یو جهت مقایسه میانگین­های کمی بین دو گروه استفاده گردید. نتایج : آنزیم تلومراز بالاترین حساسیت و کارایی در تشخیص سرطان ریه را به ترتیب با 76 و 9/82 درصد نشان داد. میانگین این مق ادیر برای نشان­گرهای تومور Cyfra21-1 ، برابر 58 و70 درصد محاسبه شد. بیشترین حساسیت نشان­گر تومور تلومراز برای بیماران با سرطان یاخته ­ ای بزرگ و کوچک با 100 درصد محاسبه شد. نشان­گر تومور Cyfra21-1 بیشترین میزان حساسیت را برای سرطان یاخته­ای بزرگ با 98 درصد نشان داد. نتیجه ­ گیری : آنزیم تلومراز نسبت به Cyfra21-1 و CEA در تشخیص سرطان ریه از حساسیت و کارایی بالایی برخوردار است. نتیجه­ی مثبت آنزیم تلومراز می­تواند به عنوان یکی از عوامل تشخیصی سریع به ویژه در درجات پایین بیماری مطرح شود.